Beroemd op de camping wandelen in larochette

Ik wakker van een poedel poot die zich in mijn neus uitstrekt en als ik de slaap uit m'n ogen wrijf besef ik dat mevrouw zich onder mijn slaapzak vakkundig op haar rug tegen mij aan heeft gelegd waardoor ze vakkundig haar lichaam uitstrekt en hierbij wat extra zuurstof in m'n neusgaten creëert, aangezien we geen stroom hebben heb ik geen flauw idee Hoelaat het is en open de tablet half 8 hoogste tijd om eruit te gaan voor de eerste warmte.

Na een wandeling gaat de pan met thee water op het vuur en installeer ik mezelf en iza in de kofferbak het is fris en waait aardig door. Met een boterham en flinke kop thee kijk ik naar de opties van wandelingen. Ik besluit al kauwend dat we maar het beste voor de 9 km route kunnen gaan aangezien ik niet zulke afgetrainde benen heb. Nadat het ontbijt is weg gewerkt de spullen van de auto in de tent liggen iza zit ingesnoerd vertrekken we om 10 uur richting la rochette het " pittoreske schildersdorp" zoals de folder het omschreef.

Eenmaal in het dorp parkeren we de auto bij het eind van de wandelroute als we dan echt niet meer kunnen hoeven we in ieder geval niet meer terug te lopen. Naar een snel overzicht in de brochure moeten we de bordjes L2 volgen maar dan is de vraag waar hangen de bordjes? Na enig zoek werk vind ik ze vakkundig geverfd op de lantaarnpalen en zo beginnen we onze wandeling en lopen het dorp uit. Net op het moment dat ik toch enigszins aan mijn Tom Tom skills begin te twijfelen lopen we het bos in en staan er nog meer L2 bordjes en begint de herkenning van de route terug te komen. Ditmaal niet met familie maar met Iza.

Iza heeft de grootste lol en schiet van links naar rechts en van rechts na links zoveel geurtjes zoveel dingen ze maakt er zelfs haar wel befaamde bokkensprongen bij, na z'n 20 minuten heeft ze dit echter opgegeven en is het klaarblijkend dat iza haar conditie ook te wensen over laat. Eerste stop is bij een verlaten kasteel wat nog wel deels word onderhouden en op de berg staat. We eten een broodje en drinken wat maken een foto en gaan dan weer door volgens de brochure zouden we nu op de helft van de route zitten en dat is zeker niet tegen gevallen. We vervolgen onze weg en al snel gaat de route bergop iets wat mijn kuiten niet van gediend zijn en beginnen te klagen, naar 20 minuten begint de temperatuur op te lopen en word het warm iza heeft het dan toch ook wat lastiger en loopt inmiddels naast me ipv dat ze me vooruit trekt.

In het bos staan we even stil en je hoort letterlijk niks geen mens geen dier niet eens de wind het enige geluid zijn onze voetstappen en iza haar penning die heen en weer gaat. Tussen de bomen is het toch echt genieten die stilte het uitzicht en de rust heerlijk wat is dat genieten zeg. Na enige foto's te hebben genomen lopen we daar en na een tijdje klinkt het geluid van de beschaving steeds dichterbij. Blij als dat iza en ik zijn beginnen we aan de laatste km alleen helaas voor mij zijn dit voor grootste gedeelte trapjes, iza is plots weer top fit en besluit als een rendier de arre slee te trekken. Na enig trek duw en worstel werk loopt ze dan toch netjes naast me en komen we veilig aan bij de auto waar iza haar waterbak leegdrinkt en vervolgens zich zelf met een drama zucht midden op de straat gaat liggen om voorlopig niet meer op te staan.

Op de camping aangekomen is de temperatuur opgelopen tot 28 graden en duiken we de rivier in heerlijk verkoelend als dat hij is doen we een heerlijk breng en pak spelletje waarna we allebei voldaan en afgekoeld gaan opdrogen in de zon. Terwijl ik m'n kladblok vol schrijf met doelen voor eerlijk dierenvoer is iza aan het koekeloeren hoe onze nieuwe buurman vakkundig naar de overkant van de rivier probeert te lopen dit haalt en dan verdwijnt in het Duitse bos. Na enige tijd besluit de buurman daarnaast even bij ons contact te komen zoeken als snel is mnr verliefd op iza maar nog wel uit op wat ik hier nou kwam doen hoe oud ik was en dat wel heel dapper was dat ik alleen was. We praten even en mnr sluit af met het feit dat hij verteld dat hun ook hun huisdier mee hebben namelijk hun kat... Ik twijfel even of hij me voor de gek houd en zijn vrouw bedoeld maar als hij vraagt of de hond hem nog niet geroken heeft ontwaak ik uit mijn twijfel en geef aan dat dit niet het geval is. Als ik even later na het toilet loop komt de buurman van 6 plekken verderop langs en roept vol grappen en grollen; ik zie dat jullie de nacht overleefd hebben ga zo door! Ik lach naar hem en steek me duim op waarbij de buurman met een voldaan gevoel doorloopt. Klaar blijkend ben ik beroemd op de camping het meisje wat alleen reist

Na de avondmaaltijd ga ik zoals het hoort met de hand de afwas doen terwijl iza het fort bewaakt en met de theedoek wacht om het droog te maken. Bij de afwas kom ik de buurvrouw tegen die links van ons staat met hun hele familie die gister tot laat op de gitaar verscheidene nummers hebben gespeeld en gezongen. Ze snijd een gesprek aan over het weer en als snel veranderd het onderwerp na Iza en zoals ik hem al voelde aankomen kreeg ik weer de vraag of ik dan toch echt alleen was?! Ik lach en beantwoord met alle plezier haar vragen. Uiteindelijk vormt zich een leuk gesprek en word ik uitgenodigd om vanavond een biertje te komen nuttigen bij hen, uiteraard neem ik het aanbod aan en spreken we af dat ze me wel zou roepen als het bier op tafel kwam. Na de afwas en het luchtbed vakkundig te hebben opgeblazen ga ik met iza nog een wandeling door Born maken. Iza vind al die boeren erf dingen maar raar en loopt met grote bogen om de tractors aanhangwagentjes etc lachwekkend als je bedenkt wat voorn held het is.

Inmiddels begint de avond in te zetten en het donker toe te treden. Iza ligt te dromen in het gras over alle eenden zwanen mensen en alle avonturen die ze heeft meegemaakt. Ik werk voor eerlijk dierenvoer wat uit en kijk met plezier naar m'n foto's.
De buren zijn inmiddels hun avondeten aan het opruimen dus zal de uitnodiging zo wel ingeruild worden het zal vanavond wel niet vroeg slapen worden maar ik ben zeer benieuwd wat voorn mensen het zijn en wat ze allemaal beleefd hebben in hun leven!